Muazzez Ersoy: Allah’ın iznini ihtiyarlamayacağım, kimse beni buruş buruş görmeyecekZarif, dürüst, işine aşık ve hoş bir kadın o! Senelerdir hiç değişmiyor, hiç ihtiyarlamıyor. Türk sanat müziğinin kraliçesi Muazzez Ersoy’dan bahsediyorum. Aynı zamanda iyiliksever. Ankara’daki evini LÖSEV’e bağışladı. Şimdi de sahne kostümlerini ‘Dolap’ uygulaması üzerinden satışa çıkardı; kazancı Mehmetçik Vakfı’na bağışladı. Dahası da var ama gerisini Muazzez Ersoy’dan dinleyelim. Pazar PostasıSizinle buluşmak şahane! Görüşmeyeli nasılsınız?En son gazete mülakatımı da seninle yapmıştım. Seninle buluşmak her zaman çok sevinçli. Her şey yolunda konserler başladı. Hepsinden ehemmiyetlisi sıhhatim yerinde, beğendiklerimin sıhhati yerinde, çok şükür. Daha ne olsun?Bağış için sahne kostümlerinizi satışa çıkardınız. Buna nasıl karar verdiniz?Kostümlerimi senelerdir biriktiriyordum. Gereksinimi olanlara, yeni sahneye çıkanlara, bana erişenlere de hediye ediyordum. Her konser sonrasında, sosyal medyadan kostümlerimi görüp isteyen 30-40 birey oluyor. Öğreniyorsun, tuvaletlerin maliyetleri çok yüksek. Kimi hatıra olarak istiyor, kimi “Gereksinimim var. Düğünde, nişanda giymek istiyorum Muazzez Hanım. Ne olur beni yollar misiniz?” diyor. Ben de kostümlerim hoş bir emele hizmet etsin, değerlensin istedim.Sembolik bir sayıya, Dolap uygulaması üzerinden satışa çıkardık. Satın alanlar, hem bir ağabeye kostüme sahip olacaklar hem de bağış yapacaklar. Dolap ekibi de bize destek oldu ve satıştan elde edecekleri hisseyi almadılar. İlk 20 kostümden elde edilen kazancı Mehmetçik Vakfı’na bağışladık. Sıradaki 20 kostümün kazancı da Türk Polis Teşkilatı’nı Kuvvetlendirme Vakfı’na aktarılacak.BU KIYAFETLERE YATIRIM YAPMASAYDIM ETİLER’İN YARISI BENİMDİBu kostümlere zamanında kim öğrenir ne çok para gitmiştir…Sahneye çıkmaya ilk karar verdiğimde kostümümü güçlükle almıştım. Allah’a şükür artık öyle bir kasvetim yok. Sahneye ilk adım attığım günden beri sahne kostümlerime yatırım yapmasaydım Etiler’in yarısı benimdi! Hep ünlü modacılarla çalıştım. Hazır kostümlerim, takılarım, pabuçlarım, aksesuarlarım dünya devi markalara ait.Erkek sanatçılar da mı böyle?Onlar çok kısmetli. Bir erkek sanatçının 10 kostümü olsa, senelerce sahnede yönet eder. Bir gömlek bir pantolonla sahneye çıkıyorlar, biz çıkamıyoruz. Erkek sanatçılar bizden daha zengin.İLK SAHNEYE ÇIKTIĞIMDA GİYECEK KOSTÜMÜM YOKTUİlk sahne giysinizi nasıl aldığınızı anımsıyor musunuz?İlk sahneye çıktığımda giyecek kostümüm yoktu. Annem doğum günümde iki altın bilezik hediye etmişti. Bilezikleri Kapalıçarşı’da bozdurup Beyoğlu’ndaki Feriha Modaevi’nden iki kostüm almıştım.En çok hangi mevzuda paraya kıyarsınız?İşimle alakalı paraya kıyarım. Hiç acımam, acımadım da! 100 karakter orkestra kurdum, konserler verdim. Sahneye özel dekorlar yaptırdım.ÇOCUKLUĞUMDAN BERİ PAZARLARI BEĞENİRİM, İNSAN PSİKOLOJİSİNE İYİ GELİYORPazardan alışveriş fikri kulağınıza nasıl geliyor?Çocukluğumdan beri pazarları beğenirim. İnsan psikolojisine iyi geliyor. İnsan diyalog içinde oluyor. Her şeyi daha uygun maliyete satın alabiliyoruz. Rahmetli annemle Kasımpaşa Yenişehir’deki pazara bir günde üç-dört kere giderdik.Siz ne zaman ihtiyarlayacaksınız Allah aşkına?Allah’ın iznini ihtiyarlamayacağım. Kimse beni buruş buruş görmeyecek!Kendinize çok mu iyi bakıyorsunuz?Yediğime içtiğime, uykuma dikkat ederim. Gece hayatım yok, ağzıma içki sürmem.CADDEDE GÖRDÜĞÜM TAYTLAR KONUTTA BABANIN YANINDA DAHİ GİYİLMEZ!Nükhet Duru, caddede tayt giyilmesine karşı olduğunu söyledi. Sizce de öyle mi?Nükhet Duru, “Bedeninizi düşünün, ona göre giyinin” dedi. Ben de tayt giyiyorum ama 36 beden olmama karşın üzerimde tunik oluyor. Kadın haklı! Caddede gördüğümüz taytlar, konutta çoluğun çocuğun, annenin babanın yanında dahi giyilmez!TEZGAHTARLIK YAPARKEN BUGÜNLERE GELECEĞİMİ HAYAL EDEMEZDİM13 yaşında tezgahtarlığa başlamışsınız. O zamanlar bugünleri hayal ediyor muydunuz?13 yaşında tezgahtar bir kızken bugünlere geleceğimi hayal edemezdim. Allah bir yol çiziyor, yaşıyorsun. Rabbim yolunu açınca hayal dahi edemeyeceğin şeyler olur.O hallerinizi özlüyor musunuz?İnsan geçmişini, çocukluğunu özlemez mi? Kasımpaşa’daki çocukluğumu özlüyorum. Ekmek elden su gölden… Çocukluğunu özlemeyen insan yoktur bence. Caddede oynuyorsun, hiçbir şey düşünmüyorsun…Kasımpaşa’yı unuttunuz mu?Unutmama ihtimal var mı? Orada doğdum, orada geliştim. Türkiye Radyo Televizyon Kurumu’ye programa giderken caddemden geçiyorum. Geçenlerde takımımı, konutumuzun caddesine götürdüm. Turist rehberi gibi her şeyi, her yeri teker teker anlattım yanımdakilere. Seninle de gidelim Alev’im.BEN ‘SONRADAN GÖRME’YİM O SURATTAN KIYMET ÖĞRENİYORUMO kadar yokluktan gelince, ilk kazandığınız parayla ne yaptınız?Babama gömlek, anneme giysi aldım. Anacığım buz gibi havada eliyle çamaşır deviremesin diye de çamaşır cihazı aldım.Peki, o yokluktan gelip de nasıl şımarmadınız?İşin mizahı olarak, ‘sonradan görme’ sözünü ben iyi anlamda kullanacağım. Sonradan gördüm, evet! Yokluğu da gördüğüm için bugünlerin değerini çok iyi öğreniyorum!Sizi en çok ne yaralar?Kadınlara, çocuklara, sahipsiz cadde hayvanlarına yapılan makûsluklar, eziyet ve çilelere içim yanıyor. Kalbimin yandığını hissediyorum.20 evveline dönseniz neleri değiştirirdiniz?Dönmem! Ben günüme ve önüme bakıyorum. Geçmiş geçmiştir. Geçmişe takılıp kalmanın insana hiç verimi yok.ARTIK AŞIK OLMAMÇok aşık olsanız, nelerden bırakırsınız?Çok aşık olmam Alev’im. Aşk daha önceki bir palavra, Adem’le Havva’dan kalan… Artık aşık olacağımı düşünmüyorum. Büyük konuşuyorum belki ama sana söz, öyle bir şey olursa ilk seni arayacağım.Fotoğraflar: OZAN HOŞÇA