Vincent Van Gogh neden kulağını kesti?

Vincent Van Gogh, 1888 senesinde kulağını kestiğinde 35 yaşındaydı. Bu, baş gösteren hastalığn yalnızca bir başlangıcıydı. Zekasal olarak iyi vaziyette olmayan ressamın rahatsızlığı bütün olarak öğrenilmese de sağlık gidişatı hayatını ciddi biçimde etkiledi. 

Vincent’ın hayali, Fransa Arles’daki sarı evinde kendi sanatçılar topluluğuna sahip olmaktı. Ressam dostu Paul Gauguin, Ekim 1888’de, Gogh’un hayalinin bir parçası olmaya kabul etti. İlk başta sanatçılar mutlu bir biçimde yan yana çalıştılar ancak kısa müddet sonra vaziyet makûslaştı.

Vincent Van Gogh, Yatak Odası tablosu 1888

Sanatla alakalı münazaralar daha sık ve bazen sıcaklıklı hale geldi. Vincent yapıtlarında reelliği yansıtırken, Gauguin belleğinden, hayal eforundan esin alıyordu.

Münazaralar giderek makûslaştı ve vaziyet 23 Aralık 1888’de doruk noktasına erişti. Sıcaklıklı bir münazaranın ardından Vincent bütün bir afallamışlık içinde sol kulağını kesti.

Kulağını kağıda sarıp köydeki bir hayat kadınına götürdü. Kadın bayıldı ve tüm genelev karıştı. Ertesi sabah polisler, Vincent’ı evinde buldu ve Vincent hastaneye kaldırıldı. Yakın dostu Gauguin Paris’e dönünce ressam için sanatçı topluluğu hayali yerle bir oldu.

Vincent sağlık kurumunda, Dr. Félix Rey tarafından rehabilitasyon edildi. Hekime göre; iyi bakılmış olmasına karşın Vincent’ın gidişatı makûslaştı hatta birkaç gün hücre mapusunda kaldı. 

Resimde hekimin, Vincent’ı kulağını nasıl kestiğine dair yaptığı çizim görülüyor.

Sağlık Kurumunun başhekimi, belediye başkanına bir mektup yollayarak; Bay Vincent’ın çıldırdığını bildirdi ve Vincent’ın bir psikiyatri sağlık kurumuna yatırılmasını nasihat etti.

Neyseki buna gerek kalmadı, Vincent usulca iyileşti ve iki hafta sonra eve gitmesine izin verildi. Evinde kendini toplamaya çalıştı ve yine fotoğraf yapmaya başladı. Kardeşi Theo’ya şöyle yazdı: “… insanın beynini kırabileceğini ve sonrasında bunun da iyiye gittiğini öğrenmiyordum.”

Vincent Van Gogh, Köylü Kadının Başı tablosu 1885

Ne yazık ki, Vincent’ın gidişatı kısa müddet sonra yine makûslaştı. Bunu daha fazla kriz ve hastaneye yatış izledi. 

Dostları ve ailesi kaygılanmış, komşuları dahi ondan korkmaya başlamıştı. Vincent’ın bir psikiyatri sağlık kurumuna kapatılmasını sağlamak için bir imza kampanyası başlattılar. Arzuhalde ‘us sıhhatinin yerinde olmadığını ve tüm mahalle durgunlarını korkuttuğunu’ beyan ettiler. 

Vincent yeninden iyileşti ama işlerin böyle devam edemeyeceğini öğreniyordu; Arles’ta kalmak istedi ama artık kendi başına yaşamaya cesaret edemedi.

 Vincent Van Gogh, Gece Kahvesi tablosu 1888

Mayıs 1889’da, gönüllü olarak, Saint-Paul-de-Mausole psikiyatri sağlık kurumuna yatırıldı. Hayatını kaybettiği 1890 senesine kadar bazen iyileştiğini düşündü ancak yeniden bir hayli kriz yaşayınca ümidini tamamen kaybetti. Yeniden de hayatını kaybedene kadar fotoğraf yapmaktan bırakmadı. 

Kaynak: Van Gogh Museum