Eski çağlardan ilginç bir arınma yöntemi: Günah yemek

Tarih süresince, çeşitli kültürler vefat ve yasla ilgili benzersiz ritüeller ve uygulamalar geliştirdi. Bu cins ilgi çekici ananelerden biri, can veren kişinin günahlarını sembolik olarak üstlenmek için yapılan günah yeme törenleridir. 

Günah yemenin orijinleri eski medeniliklere kadar izlenebilir. Birçok kültürde vefat, dönüştürücü bir süreç olarak görülmüş ve günahların başka bir kişiye veya nesneye aktarıldığı inancı, parçalayan ruhu temizlemenin bir yolu olarak ortaya çıkmıştır. 

Günah yeme ritüelleri, değişik bölgeler ve kültürler arasında değişiklik gösteriyordu. Bazı gidişatlarda, genellikle cemiyetin marjinal bir üyesi olan belirlenmiş bir günah yiyen, ritüeli gerçekleştirmesi için çağrılırdı. Diğer gidişatlarda, aile aboneleri veya yakın dostlar, can veren kişiyi günahlarından temizletmek için sembolik yiyecekler tüketir veya çeşitli merasimlere katılırdı.

Günah yeme ritüellerinin de cemiyetsel bir güzergahı vardı. Günah yiyiciler, can veren kişinin günahlarını emerek cemiyeti temizletmede ve sosyal kumpasi gözetmede hayati bir rol oynadılar. Ritüelin geçim ve dengeyi yeniden sağladığına inanılırdı. Bu sayede ölenlerin günahları diğer tarafa geçer ve yaşayanlara hasar vermezdi.

Peki, günah yeme ritüeli nasıl olurdu? Kişinin ölümüyle birlikte aile aboneleri, minik bir miktar karşılığında günah yemesi için birini çağırırdı. Can Veren kişinin göğsüne ekmek veya hamur işi konurdu ve bu yiyeceğin, merhumun itiraf edilmemiş ve devam eden günahlarını emdiğine inanılırdı. Günah yiyiciler ise bir tabureye oturup, kapıya dönük halde bu ekmekleri tüketirdi.

Günah yiyen, “Şimdi sana rahatlık ve huzur veriyorum, sevgili insan. Caddelerden alt ya da meralarımıza gelmeyin ve senin huzurun için kendi ruhumu rehine veriyorum. Amin” derdi.

Bu esrarengiz anane bireylerin ve toplulukların vefatın duygusal ve psikolojik etkisiyle başa çıkmaları için bir yol sunuyordu. Bu ritüeli gerçekleştiren kişiler ise genelde cemiyetten dışlanırdı. Gerçeğinde günah yiyici denilen mesleği icra edenler; fakir veya alkolik insanlardan oluşuyordu. Yani hepsi, para için her şeyi yapabilirdi. 

Cemiyette üstlendikleri bu rol onları alt bir sınıfa ait yapıyordu. Kilise de onları güzel karşılamıyordu ve yaşamlarını daima dikkatli olarak yaşamak zorundaydılar.

Zaman geçtikçe günah yeme ritüelleri eksildi ve giderek daha nadir hale geldi. Cemiyetler modernleştikçe ve dini inançlar değiştikçe, uygulama yaygınlığını kaybetti. 

Kaynak: All That Interesting ve History Of Yesterday

ŞANLILARI TAKLİT EDEREK HERKESİ GÜLDÜRÜYOR ÜÇ ÇOCUĞU DA CÜCE OLAN ÇİFT INSTAGRAM’I İKİYE UFALIYOR BU ŞEHİRDE İNSANLAR PARA, DİN VE POLİTİKA OLMADAN YAŞIYOR DÜNYADA EN ÇOK KULLANILAN 15 AD 10 YAŞINDA KATİL OLAN İKİ ÇOCUĞUN HAYRET VERİCİ HİKÂYESİ HAFTA SONU TATİLİ NASIL BULUNDU? DÜNYANIN EN MİNİK İNEĞİ RANİ YALNIZCA 50 SANTİM!