Eski zamanların hijyenden uzak uygulamaları

Orta Çağ’da alt sınıf nadiren banyo yapardı. Banyo yaptıklarında da tüm aile, aynı suyu kullanırdı.

Antik Mısır’da bayanlar doğum hakimiyet için timsah gübresi kullanıyordu. M.Ö. 1850’ye kadar uzanan parşömenler, bayanların timsah gübresini alıp ufak topaklara dönüştürdüğünü ve vajinanın içine yerleştirdiğini gösterdi. 

İngiltere’de I. Elizabeth ile başlayan bir moda olarak; bayanlar yüzlerini deri renginden ilgisiz bir şekilde beyaza boyardı. Ancak bu makyajın içinde kişiyi zehirleyen mermi bolca bulunurdu.

19. asırda moda, iyi görünmekle ilgili değildi; pratik olmak ve paradan tasarruf etmekle ilgiliydi. Yalnızca üst sınıfın her gün için değişik bir elbisei vardı. Cemiyetin geri kalanı tam bir yıl süresince tek bir giysiyle yetinmek zorunda kaldı ve evet, aynı kural iç çamaşırları için de geçerliydi.

Çinliler, tuvalet kağıdını ilk kullanan cemiyetti ancak dünyada dağılması 1857’ye kadar gerçekleşmedi. Bu tarihten evvel çoğu insan yaprak, paçavra, çubuğa takılı ıslak bez hatta ellerini kullanıyordu.

1920’li senelerde henüz saç maşası yoktu. Bayanlar,  kömür üzerinde ısıtılan ahşap kulplu yuvarlak demir miller kullanarak kendi saç maşalarını yapıyordu. Bu usulde sıcaklık hakimiyeti yoktu ve bu sebeple bayanların saçları sıklıkla yanıyordu. Yanık saç kokusuna ek olarak, istedikleri görüntüyü tutan bayanlar günlerce saçlarını deviremiyordu.

17. asrın asil bayanları, gençliklerini gözetmek ve antiseptik özelliklerden faydalanmak için yüzlerini idrar ile devirirdi.

Roma döneminde insanlar diş macunu yerine püre haline getirilmiş fare beyni kullanırdı. Aynı şekilde Yunanlılar istiridye, Mısırlılar ise ezilmiş biber ve tuz kullanırdı.

18. asrın uzun peruklarını bilirsiniz. Oldukça havalı gözükebilirler ancak bu görüntüyü tutmak için asıl saç, biraz peruk ve domuz yağı kullanılırdı. Görüntüyü bozmamak için de saçlar haftalar süresince yıkanmazdı. Böylece birçok bakteri ve böcek, peruklarda yaşardı.

Bugün hiçbir anlam ifade etmeyen eski bir güzellik akımı dişleri karartmaktır. Anane Japon ve Vietnam kültürlerinde yaygındı ve siyah dişlerin olgunluk ve medeniyetin simgeyi olduğuna inanılıyordu.

Operasyon, diş minesini yıprandırmak ve onlara parlak siyah bir görünüm vermek için bir kimyasal karışımı kullanmayı içeriyordu. Kimyasallar teknik olarak dişleri çürümekten gözetirken, aynı zamanda geri dönüşü olmayan ciddi zararlara da yol açıyordu.

Kaynak: Past Factory

NEDEN UÇAĞIN UÇUŞ HIZINI SEZMİYORUZ? SUNİ ZEKA İLE KONUTLU OLAN KADININ ESRARENGİZ HİKÂYESİ 6 BİN YILDIR YAN YANA UYUYAN GENÇ AŞIKLAR