Çeşitli markaların başarısız olmuş ürünleri

Genellikle sadece anımsanmaya dokunacak fikirler ve parçalar müze haline getirilir ancak bu müze, ananesel kavrayışa alan okuyor. Galibiyetsizlik Müzesi’nde, bir hayli markanın zafersiz olmuş mahsulleri sergileniyor. 

Müze, ziyaretçilerine zafersiz teşebbüslerden ders çıkarma fikri üzerine heyetti. Peki, müzede neler bulunuyor? İşte, bazı markaların müze ile paylaştığı zafersiz teşebbüsleri…

Pringles’ın, 1990’ların başında çıkardığı yağsız cipsin içinde olestra adlı bir madde bulunuyor. Düşük kalorili beslenmenin moda olduğu yarıyılda anlamlı bir teşebbüs gibi dursa da olestra maddesinin ishal ve mide krampı gibi yan tesirleri vardı. Bu surattan cips kısa vakitte popülerliğini kaybetti. 

1975 senesinde Coca Cola, harcayıcıların daha şekerli bir tadı olan Pepsi’yi seçim etmesi üzerine taktiğini değiştirdi. Bunun üzerine piyasaya daha şekerli bir kola çıkardı ancak harcayıcılar yeni tadı hoşlanmadı. İşletme hemen kolayı geri çekti ve daha önceki orijinal tadına geri döndü.

Google usluk gözlük, ilk çıktığında temenniler büyüktü ve teknolojiseverler gözlük için 1.500 dolar ödedi. Ancak gözlükler teknolojik olarak beceriksiz kaldı. Yerleşik kamera, saklılık meseleleriyle alakalı evham yarattı. İnsanlar rastgele bir zamanda ve yerde kayda alınma fikrinden sevmediler ve Google Glass bir hayli yerde menedildi. 

Egzotik martı kanadı kapılarıyla DeLorean, tarihteki en muhteşem inovasyon zafersizliklerinden biriydi. İlk prototip 1976’da, bu cins fütüristik araba için çok fazla rakibin olmadığı bir zamanda yapıldı. DeLorean’ın yapımı senelerce ertelendi ve o zamana kadar rakipler yetişti. DeLorean, lüks bir spor araba olarak pazarlandı ancak motoru çok eforsuzdu ve araba çok yavaştı. Pak yakalanması da güçtü ve paslanmaz çelik oturumun aralıksız cilalanması gerekiyordu. DeLorean Motor Company iflas etti ancak araba her zaman Geleceğe Dönüş film serisindeki ünlü zaman aygıtı olarak andırıldı.

Rejuvenique’nin bu hoşluk maskesi surat adalelerini elektrikle sıkılaştırmayı vadediyordu. Direktiflere göre, maske haftada üç ila dört defa 15 dakika surata bağlanmalıydı. Ancak kullanıldığında yüzde acayip bir karıncalanma hissi yaratıyordu ayrıca makine hiçbir zaman güvenlik onayı alamadı.