Tek eser, tek geceAkaretler’deki Vision Arkası Platform’da 17 Ocak’ta tek gecelik özel bir sergi tertip edildi. Sanatçı Sefa Çakır’ın “MİZAÇ” adlı işi galerinin giriş katındaki duvarı tamamen kaplarken, geceye katılan misafir ve koleksiyonerler uzun uzun Çakır’ın işine bakarak kendi çıkarımlarını, sezdiklerini paylaştı. Beral Madra’nın Sefa Çakır’ın işi üzerinden kaleme aldığı özel yazısında şu bölümler dikkat çekti:“Sefa Çakır’ın özel olarak, alışılmamış bir sunumla tek bir gece ve birkaç saat sergilenmek üzere üretilen MİZAÇ başlıklı kâğıt üstüne marker tekniğiyle yapılan siyah-beyaz çizgi resmi, ilk bakışta gerçeküstü bir anlatımda olmasına rağmen, gravür eşi ince işlenmiş bir çizgi fotoğraf olarak ananesel resmin yarattığı o bildik-tanıdık tesiri bırakabilir.Rönesans gravürlerinde, Albrecht Dürer, Vasari gibi ressamların gravürlerinde izlenen ve zaman içinde basmakalıp fotoğraf sanatında yerleşik kompozisyonları çağrıştıran bir görüntünün tesiridir, bu. Çağlar süresince cemiyetlere yeryüzü hakikatleri ve gökyüzü düşleri arasındaki ilişkilerin, büyük anlatıların yarattığı metaforları yansıtan bir görüntünün tesiridir, bu.Fotoğraf, kapsadığı kumpas ve imgelerle üç düzeyde bakmayı öneriyor. Fotoğrafa alttan başlayarak bakıldığında bir grup insanın gökyüzüne doğru coşkuyla ya da kaygı ile baktığı, mucizevi bir vakaya şahit olduğu izleniyor. Bu bakış günümüzün beklenmedik hadiselerinde, savaş ve terör şartlarında hiç de yadırganamaz. İkinci düzeyde bu bakışın gizemi açıklanıyor; bir kız çocuğu gökyüzünden alt doğru düşmektedir. Burada iki yorum geçerli olabilir: Çocuk, basmakalıp fotoğraflarda idrak edildiği gibi mümkün bir yaradanın hediyeyidir; ya da çocuk bir kaza, bir şiddet neticeyi riskli bir şekilde düşmektedir. Yerel ve küresel bağlamda “çocuk” olgusunda cemiyetlerin yaşadığı çelişkilerini düşününce bu imge de karşılığını buluyor. Bu anlatıya arka tasarıda bir mekân kurgulanıyor; tarihsel geçmişi çağrıştıran kolonlu bir mimari, ki bu da basmakalıp fotoğraflarda var olan bir metafordur, burada fertsel ve cemiyetsel epistemolojideki “hafıza” meselesine işaret ediyor.DİJİTAL İMALLE HESAPLAŞMASanat tarihindeki çizgi fotoğraflar günümüzde üretilen fotoğraflar için her zaman ehemmiyetli bir altyapı oluşturur. Sefa Çakır’ın fotoğraflarındaki ananesel çizgi fotoğraf yapımı günümüzdeki görsel dilin kapsadığı teknik ve dijital yapım ile bir hesaplaşmadır. Bilgisayar tekniklerinin ve dijital görsel dilin faal olduğu sanat imalinde çizimin, çizgi resmin nerede olduğunu denetliyor Çakır, 2008’den günümüze ürettiği çocuk imgesinin çoğul misallerini kapsayan çizgi fotoğraflarında. 2017’den günümüze ise çocuk imgeleri daha kalabalık kompozisyonlarda ve zaman-mekan ilişkisi içinde gösteriliyor. Kâğıt üstüne ve en sade şekliyle çizgi fotoğraf hala enerjik bir görsel dil mi oluşturuyor? İnsan elinin ürettiği çizimin sürdürülmesinde nasıl bir yöntem uygulanmalı? Başka cinsten bir eser, -renkli fotoğraf ya da heykel için bir taslak değil de -bağımsız bir yapım olarak çizgi-fotoğraf onun eserlerinde bu imalin günümüzdeki tesiri ve eforu hakkında bir güvence veriyor”