Geriye vicdan burkan bir manzara kaldı! Marmara Gölü tamamen kurudu!Bir zamanlar Manyas Kuş Cenneti ile mukayese etilen ve yöre milletinin uyum kaynağı olan Manisa’daki Marmara Gölü tamamen kurudu.TRT Haber’in aktardığına göre; daha birkaç yıl evveline kadar canlı popülasyonu açısından Manyas Kuş Cenneti ile mukayese etilen Manisa’daki Marmara Gölü tamamen kuruduİnsan eli ve abuhava farklılığı gibi etmenler göldeki su ölçüsünü her geçen sene eksiltti. Su seviyesindeki düşüş son olarak geçtiğimiz sene kırmızı alarm verdi.Aralık 2022’de ise Marmara Gölü’nde su seviyesi sıfırlandı, göl ve etrafındaki ekosistem tamamen yok oldu. HEM BALIKÇIYI HEM ÇİFTÇİYİ VURDU 90 bin dönüm üzerinde bulunan gölden hayvanlar dışında bir ilçe ve yedi köy yararlanıyordu. Bu köylerin büyük çoğunluğu uyumunu balıkçılıkla sağlarken köylerdeki çiftçiler de ekim alanlarını sulamak için Marmara Gölü’nü kullanıyordu.Bu çiftçilerden biri olan Selim Üzer mahsullerini artık daha öncekisi gibi sulayamadığını bu surattan da taşıma su ile sulamanın ardından tarım alanlarından daha öncekisi kadar verim alamadığını söylüyor.“Tankerlerimiz var. Üç tonluk, beş tonluk. Konuttan dolduruyoruz filan. Ağaçların dibine çanak yaptırıp öyle suluyoruz. Yetmez nasıl yetecek? Misalin bir kuyu saatte 30-40 ton su verirken ben tankerle bir ağaca 300 litre su veriyorum. Ağaç başı bir tondan fazla su istiyor. Benim verdiğim ise 200 litre. 35 yaşında ağaçlar bunlar. Ağaç geliştikçe daha fazla suya gereksinim dinler. 7 yaşındaki bir çocukla 35 yaşındaki sıhhatli bir bünyenin beslenmesi aynı olur mu?” FİLİKALAR KARAYA OTURDU Göl yüzeyinin takribî 2,5 yıl evvel kurumaya başladığını belirten Selim Üzer, son zamanlarda gölşöhret en derin noktasının 50 santimetreyi geçmediğini söyledi.Uyumunu balıkçılıkla sağlayan insanların kendilerinden daha fazla mağdur olduğunun altını çizen Üzer, “Göl balıkçılarının büyük çoğunluğu göç etti. Kalanlar ise günübirlik işlerle yaşamlarını idame ettiriyor” diyor.Ali Tekin, Marmara Gölü’nün hemen kuzeyinde yer alan Yeniköy’de balıkçılık yapan emektar isimlerden.Uyumunu 50 seneyi aşkın zaman Marmara Gölü’nden sağlayan Tekin’in iki filikayı ise bugün kuruyan gölşöhret kenarında mukadderatlarına terk edilmiş gidişatta. “GÖL HERKESİ DOYURUYORDU” Filikalarını ailesinin birer ferdi olarak gördüğünü söylüyor Ali Tekin.“Üzerinde çok oturdum. Konutum, ocağım. Her şeyim. Çok ekmeğini yedim. Ekmek teknem. Şimdi acıklılık ifade ediyor ama. Yok. Nereye gidecek? Burada duruyor işte”.Daha Öncekinden gölşöhret ne kadar bereketli olduğundan ve kimseyi aç vazgeçmediğinden bahsediyor Ali Tekin.“Bir servet yok oldu. Ben köyümüzde hiç kimseye para ile balık vermedim. Hediye getirdim kendim doyduktan sonra. Herkes böyleydi. O kadar bolluktu başka bir deyişle.”Marmara Gölü’nü daha öncekisi gibi görmenin kendisi için artık bir hayal olduğunu bildiğini söyleyen Tekin, “Biz bu dünyadan gidiyoruz. Keşke göreöğrensem. Bir kez daha kayığa öğrenebilir miyim diye düşünüyorum. En çok ona çok istiyorum.” diyerek laflarını eforlukla bitiriyor. “GÖLE DOĞRU BAKAMIYORUM” Köyde uyumunu balıkçılıkla sağlayan bir değişik ad da 75 yaşındaki Mehmet Şahbaz. 12 yaşından beri gölde olduğunu dile getiren Şahbaz, tıpkı Ali Tekin gibi ekmeğini gölden çıkaranların başında geliyor.Gölşöhret kendisi için anlamının sözcüklerle ifade edilemeyeceği görüşünde… Mehmet Şahbaz, şu an göle baktığında dahi canının acıdığını söylüyor.“Ben dünyaya gölde geldim, yönet oldum. Hamdolsun gölşöhret suyuna, Allah’ın odununa. Bir daha dünyaya gelsem yeniden balıkçı hadisem. Yakaladığımız balığın parasından dört tane çocuk okuttum ben. Konutumu, damımı hep o balık parasıyla yönet ettim, yaptım.”SU KAPLUMBAĞALARI SUSUZLUKTAN KÖY ÇEŞMESİNE KADAR GİTTİ Gölşöhret güneyinde yer alan Tekelioğlu Köyü’nde muhtarlık yapan Selim Selvioğlu ise uyumunu zeytincilik yaparak sağlıyor.İki sene evveline kadar köyde don hadiseyi nedir öğrenmediklerinin vurgulayan Selvioğlu, gölşöhret kurumasının ardından reelleşen donların çiftçiye büyük hasar verdiğini söylüyor.Kendilerine üzüldükleri kadar bölgedeki hayvanlara da üzüldüklerini belirten Selvioğlu, su kaplumbağalarının su içmek için gölden köy çeşmesine kadar gittiklerini dile getiriyor.Marmara Gölü ve etrafında hem ekosistem hem de köylüler güç gidişatta. Gölşöhret tekerrür daha önceki verimli günlerine dönmesi, bölge milletinin en büyük isteği ve hayali…