ETİ PİŞİRMEYİ BİLMEDEN EVVEL HER ŞEY FARKLIYDI
İlk insanlar 790 bin sene evvel ateşte yemek pişirmeyi bildi bu da insanların daha az bakterili bir etrafta yaşamasını sağladı. Bu, ilk insanların anatomisini değiştirerek daha kısa süren sindirim sürecini ortaya çıkardı zira pişmiş besinleri hazmetmek daha kolaydı.
Eti ateşte pişirmek aynı zamanda insanların etten daha fazla enerji almasını sağlayarak daha uzun bedenlere ve daha büyük beyinlere erişmelerini sağladı. Yemek pişirmenin sihrini hiç keşfetmeseydik, bugün insanlar çok daha değişik görünürdü.
BEYİN BÜYÜKLÜĞÜMÜZ ZAMANLA ÜÇE KATLANDI
İnsan evrimi süresince, insan beyni ebadı üç katına çıktı bu da yaşamda kalabilmemizin ana sebebi. Bununla beraber, beyin büyüklüğümüz yalnızca yaşamda kalmamıza değil, büyümemize ve Dünya üzerindeki baskın cins olmamıza da izin verdi.
80 BİN SENE EVVEL BÜYÜK BİR POPÜLASYON AZALMASI YAŞANDI
Takribî 80 bin sene evvel, insan popülasyonunda ehemmiyetli bir düşüş yaşandı. Bilim insanları hâlâ ne olduğundan bütün olarak emin değil ancak kimileri semanı külle dolduran ve Güneş’i yasaklayan büyük bir volkanik patlama olduğunu öne sürüyor.
Bu patlama neticesinde kül parçacıklarının uzun seneler süresince Güneş ısısını bloke ederek donmaya yol açtığına ve bunun da o yarıyılda Dünya’daki insan hayatını ve popülasyon çoğalışını ciddi biçimde etkilediği düşünülüyor.
BEDENİMİZDE ARTIK İŞE YARAMAYAN BİR ADALE VAR
Bacağımızda Plantaris denilen bir bacak adaleyi bulunur. İlk insanlar bu adaleyi; ayaklarıyla nesneleri anlamak ve taşımak için kullanıyordu. Ancak günümüzde bunları ellerimizle yapıyor ve Plantaris adalesini kullanmıyoruz.
KANSER O ZAMAN DA BİR MESELEYDİ
Esrarengiz bir biçimde, Homo Kanamensis’in ilk insan cinslerinin birkaç yıkıntısında kemik kanseri bulunmuştur. Enkazlardan biri Kenya’da önde gelen paleoantropolog Louis Leakey tarafından keşfedildi ve iskeletin sol çene kısmında urlu bir yumruya tesadüfüldü.
Bu keşif, çoğu insanın kanserin daha çok insanlık medenileştikten sonra ortaya çıkan çağdaş bir hastalık olduğunu zannetmesine karşın, gidişatın netlikle böyle olmadığını ispatladı.
TÜYLERİN DİKEN DİKEN OLMASI YARARLI BİR ÖZELLİKTİ
Tüylerin diken diken olması, biyolojik bir tepki olsa da şu anda bir emele hizmet etmiyor. Ancak ilk insanlar bu özelliği değişik biçimde kullanıyordu. İlk insanlar kıllarını kabartarak kendilerini daha büyük gösteriyor ve böylece kendilerini riske karşı gözetiyordu.
Kaynak: Past Factory