Pek çok kültürde, insanların tahtaya vurması yaygın bir hurafedir. Peki, bu neden yapılıyor? Bu inancın nasıl ve ne emelle ortaya çıktığına dair birkaç değişik görüş var.
İlk inanışa göre; Keltler gibi daha önceki pagan kültürleri ruhların ve yaradanların ağaçlarda yaşadığına inanıyordu. Ağaç gövdelerine vurmak, ruhları canlandırmanın ve insanları gözetmeleri için ruhları çağırmanın bir yoluydu. Aynı zamanda yaradanlara ve ruhlara dinlenen bir şükran göstergesi de olabilirdi.
Başka bir kuram ise insanların bunu, makûs ruhları kovmak emeliyle yaptığını ileri sürüyor.
Son kuram ise insanların ne kadar talihli olduğuna dair iftihar ettikleri sırada bunu ruhların ve yaradanların dinlemesini yasaklamak. Bu sayede insanlar, bahtlarının makûs güzergahta değişmesinin önüne geçiyordu.
İngiliz folklorcu Steve Roud, “The Lore of the Playground” isimli kitabında, bunun batıl bir inanç olmadığını ve her şeyin esasta bir çocuk oyunundan geldiğini yazıyor.
19. asırda çocuklar bir tahta parçasına değdiklerinde tutulmaktan muaf oldukları “Tiggy Touchwood” adlı bir reyin oynuyordu. Roud’a göre; çocuk oyunu zamanla jenerasyondan nesile aktarıldı ve absürt bir hal aldı.
Kaynak: History