1700’lerde Avrupa’da vampir histerisi çok yaygındı, herkes vampirlerin kabirden kalkıp onları ve hoşlandıklarını öldürmesinden korkuyordu.
Bu mevzu en hakkında en tuhaf hikâyelerden biri de 18. asırda Sırbistan’ın kuzeydoğusundaki Kisiljevo köyünde yaşayan Petar Blagojević’in hikâyesiydi. Köyü tarafından oldukça beğenilen adam, 1725 senesinde banal nedenlerden dolayı ölüm etti ancak ölümüyle ilginç vakalar başladı.
Blagojević’in ölümüden sonraki her 24 satte bir, dokuz birey daha yaşamını kaybetti. İlginç bir biçimde, vefat döşeğinde her kurban evvelki gece Blagojević tarafından boğulduğunu iddia etti hatta bir kurbanın karısı onu gece ziyaret ettiğini ve kunduralarını çaldığını söyledi.
Hatta bu kurbanlar arasında Blagojević’in oğlu da bulunuyordu. Can Verdikten sonra çocuğunun karşısına çıkan Blagojević, genç çocuktan yemek istemişti ancak çocuk yemek vermeyince tüm kanını içmişti.
Köydeki rivayetler alıp başını gidince köy ulusu daha fazla direnemedi ve adamın kabrini açmaya karar verdi. Köylüler buldukları şey karşısında büyük bir şok yaşadılar!
Blagojević’in vücudu çürümemişti, sakalı uzamıştı ve cildi yeni bir ışıltıya kavuşmuş gibiydi. Ancak cesedin ağzından akan taze kan, kadehi taşıran son damla oldu! Tüm köy ulusu onun vampir olduğuna inandı.
Köylüler, vakalar üzerine bir yerel rahibe ve bir devlet yetkilisine giderek bu gidişata müdahale edilmesini istedi.
Bunun üzerine; Blagojević’in vücudu kazığa oturtularak, kalbine kazık çakıldı. Efsaneye göre; adamın kalbine kazık saplandığı anda ağzından ve kulaklarından taze kanları fışkırdı. Bundan sonra da köyde başka tuhaf bir vefat yaşanmadı.
Bu efsane, yüzyılar sonra dahi Sırbistan caddelerden geziyor.