BİR HAYLİ ŞAHIS YEMEĞİ ELLE YİYORDU
Orta Çağ’da, kaşık ve bıçak kullanılıyordu ancak çatal henüz yoktu. Bu vaziyet, alt sınıfların genelde yemeği elle yemesine neden oluyordu. Bu, şu an için çok ehemmiyetli gibi gelmeyebilir ama o zamanlar millet, seyrek ellerini devirirdi.
Çoğu insan tuvalete gittikten, hayvanlara değdikten veya daha makûsundan sonra dahi ellerini deviremiyordu. Bu, bir hayli insanın gıdalarını lekeleyerek hasta olmasına neden oluyordu.
HALKIN KONUTLARI ÇOK LEKELİYDİ
Millet, dışarıdan gelen her türlü balçık, pislik veya toza rağmen konutlarına değiştirilebilir halılar seriyordu ancak bu halılar, düşünüldüğü kadar sık değiştirilmiyordu.
Halı; hayvan atıkları, balçık ve dışarıdaki değişik mikroplarla kaplanıyordu. Bu vaziyet varsayım edildiği gibi yeniden bir hayli hastalık alana getirdi.
BANYO YAPMAK ÜST KESİMLERE ÖZGÜ BİR ŞEYDİ
Orta Çağ’da, banyo yapmak genellikle zenginler için parçalamış bir şeydi ve o zaman dahi, bugün yaptığımız kadar sık yapmıyorlardı. Bununla beraber, bir sarayda hayata lüksünüz yoksa, yıkanma namsınız çok azdı ve seyrek de olsa, banyo yapmak pek güzel bir tecrübe sayılmazdı.
Alt kesim banyo yaptığında, hepsi aynı küveti ve aynı suyu kullanırdı. Bir bakıma; banyo yapmamak, daha pak olmak anlamına geliyordu.
SARAY ÇEVRESİNDEKİ SULAR KANALİZASYON VAZİFEYİ GÖRÜYORDU
Kalelerin çevresindeki suların temel emeli muhtemel bir düşman hamlesine karşı korunmak olsa da zamanla buradaki sular, sarayların sıhhı tesistası boşalttığı başka bir deyişle kanalizasyon olarak kullanıldığı yerler oldu. Başka Bir Deyişle, kale etrafıdaki suda yüzmeyi sınayan bir askerin karşılacağı tek şey karşı tarafın askerleri olmazdı.
OPERASYONLAR HİJYENİK OLMAYAN ETRAFLARDA YAPILIYORDU
Orta Çağ’da bir dereceye kadar tıp ve cerrahi prosedürler olmasına karşın, bakteri ve mikroorganizma kavramı öğrenilmiyordu ve operasyonlar sıklıkla hastanın vefatıyla sonuçlanıyordu.
Sterilizasyon günümüzde rastgele bir operasyonun en ehemmiyetli istikametlerinden biri olsa da o zamanlar hekimler bir operasyon reelleştirmeden evvel her zaman ellerini yıkamaz, hatta donanımlarını arınmazdı.
TUVALETLERDE MAHREMİYET YOKTU
Tuvaletlerin bir hastalığa tutulmak için harikulade bir yer olmasının yanı gizeme, mahremiyet de çok azdı veya hiç yoktu. Tuvaletlerin arasında paravan veya bir duvar yoktu. Herkes deliklerden oluşan bir bankın üzerinde oturuyordu hatta buraları, sosyalleşmek için kullanılıyordu.
BİR HAYLİ ERKEK TIRAŞ OLMUYORDU
Bazı köylüler ara gizeme saçlarını devireme fırsatı bulurken, hijyen açısından tıraş olmak listenin başında yer almıyordu. O zamanlar aynalar karartılmış sırçadan veya cilalı metalden yapılıyordu, bu surattan isteseniz de tıraş olmak güçtü.
Popülasyonun çoğunluğu için erkeklerin sahip olduğu tek alternatif, düzgün bir tıraş olmak için bir berbere gitmekti. Bununla beraber, bu para gerektirirdi ve bir hayli erkeğin tıraş olmaktan tamamen bırakmasına neden olurdu.
İDRAR ÇAMAŞIRLARDA KULLANILIYORDU
İnsan idrarı, Orta Çağ’da yaraları arınmak için antiseptik olarak da dâhil olmak üzere muhtelif emeller için kullanıldı. Bu da yetmezmiş gibi, çamaşırlar seyrek devirense de, yıkandıklarında idrar paklik maddesi olarak kullanılırdı. Kıyafetlerdeki kirleri çıkarmak için, insanların kül, sodalı su, yeşil üzüm ve idrar karışımı kullanması yaygındı.
Kaynak: Past Factory