Kedilerin en yaygın öğrenilen özelliklerinden biri; sudan çok haz etmemeleridir. Elbette bu, tüm kedigiller için geçerli değildir; kaplanlar gibi bazı büyük kediler genellikle ferahlamak veya avlanmak için suya girer ve hatta bazı evcilleştirilmiş cinslerin fırsat bulduklarında yüzmekten sevinç aldıkları öğrenilir.
Bununla birlikte, konutta veya caddede yaşayan minik kediler genelde suyu beğenmez. Bunun sebebi bütün olarak öğrenilmese de uzmanlar mevzu hakkında birtakım kuramlar sunuyor.
İlki; bazı kedi cinslerinin kuru abuhavalarda evrimleştiği ve nehir veya gölleri su içmek dışında kullanmadıklarını ve bu surattan suyu hoşlanmadıklarını öne sürüyor.
İkinci bir ihtimal ise suyun, kürklerini ağırlaştırması olabilir. Kediler, günlerinin büyük bir kısmını kendilerini arınarak geçiren titiz hayvanlardır. Islak kürk, bir kedi için son derece rahatsızdır ve genellikle kuruması uzun zaman alır. Islak kürk ayrıca kuru bir kürkten daha ağırdır ve bu sebeple bir kediyi daha az çevik yapar ve öbür avcılara tutmasını basitleştirir.
Son olarak da travmatik bir tecrübeyi de göz önüne almak gerekir. Yanlışlıkla, su dolu bir küvete düşerek korkan bir kedi, yaşamı süresince bu tecrübeden uzak durmak isteyebilir.
Kaynak: Britannica