CADILARIN TENİ YEŞİLDİR
1939’dan evvel cadılar, bütün olarak insanı cilt tonuna sahip olmasa da parlak kırmızı veya turuncu suratlarla tasvir ediliyordu. 1939 senesinde Oz Büyücüsü filmi çekildi ve cadılara dair algıyı yine şekillendirdi. Filmdeki cadı, orijinal kitapta yeşil derili değildi ama imalcilerin farklı tasarıları vardı. O zamandan beri de cadılar genelde yeşil olarak tasvir ediliyor.
VAMPİRLER GÜN IŞIĞINDA YANAR
Vampirlerin güneşte yanması, vampirlerle alakalı klâsik bir efsanedir. Ancak bu en popüler vampir olan Drakula’dan veya rastgele bir efsaneden gelmiyor.
Bir Drakula uyarlaması olan Alman üretimi Nosferatu, gün ışığında can veren ilk vampir uyarlamasıydı. Drakula romanında güneş vampirleri zayıflatsa da onları öldürmüyordu. Ancak filmin daha sansasyonel olması için Nosferatu’nun yanarak can verdiği bir sahne yaratıldı.
FRANKENSTEIN’IN CANAVARI YEŞİL
Mary Shelley, orijinal romanında Frankenstein’ın canavarını “sarı derili” olarak tanımlar.
Film uyarlaması için zamanın teknik kısıtlamaları sebebiyle yeşil surat boyası seçildi. Maviler ve yeşiller, siyah beyaz filmde vahim bir beyaz gölge olarak göründü ve bu, Boris Karloff’un oyuncu kadrosunun geri kalanından öne çıkmasına dayanakçı oldu. Sonunda kişilik, tanıtım afişlerinde yeşil olarak tasvir edildi ve canavar için yeni bir renk doğdu.
BİR KURT ADAM TARAFINDAN ISIRILMAK
1935 senesinde Werewolf of London filminde, kurt adamların bir insanı kurt adama çevirmek için ısırması gerektiğine dair bir sahne çekildi. Filmde kullanılan bu reellik muhtemelen vampir folklorüne direniyordu. Bu sahne, değişik imaller için de bir başlangıç oldu.
Kaynak: Mental Floss