Hindistan dediğimiz zaman usumuza gelen bir hayli şey arasında, meşhur yılan dansları da var; caddelerde şov yapan yılan oynatıcıları, flüte eş bir alet olan pungi adlı bir müzik aleti çalar ve yılanlar dans etmeye başlar… ya da gerçekten öyle mi? Hakikat hikâye bundan azıcık değişik ve dışarıdan görüldüğü gibi pek de cümbüşlü değil.
Yılan dansının ilk adımı, uygun bir yılan tutmaktır. Yılan oynatıcıları ya kendileri barbar tabiatta bir yılan avlar ya da bir yerden satın alır.
Tutulan yılanların dişleri çıkarılır ve şayet yılan zehirliyse zehir kanalları alınır. Arttan yılanın evcilleştirilme süresi başlar. Bu vakit iki haftayla 6 ay arasında değişirken muhtemel bir hamleyi yasaklamak için yılanların ağzı bağlanır.
Tutulan yılanlara genellikle sığır eti, tavuk, yumurta ve sudan oluşan bir perhiz verilir. Ayrıca kumpaslı banyolarla pak yakalanırlar. Şovdan evvel yılanlar fırçalanır ve arınılır.
Gerçek şu ki, yılanlar reelinde dinleme maharetinden yoksundur ve bu sebeple müziği dinlemezler. Bunun yerine müzik aletinin titreşimlerine ve hareketlerine tepki verirler. Reelinde yılanlar, bunu bir tehdit olarak algılar ve bu surattan kendini gözetmek için hareket ederler.
Ancak dans ediyormuş gibi görünmeleri için de oynatıcı şikeli hareketler yaparak, yılana doğrultu verir; bu sayede ortaya yılan dansı denilen bir şov çıkar.