Kuzey Karolina Eyalet Üniversitesi, Uygulamalı Ekoloji Kısmında profeseör olan Robert R. Dunn, el lezzeti denilen kavramı incelemek için kollar sıvadı.
Dunn, bir şirket ile iş birliği reelleştirerek 15 değişik ülkeden, 15 değişik ustaya aynı unu yollayarak, üzerine kendi ekşi mayalarını ilave edip bir ekmek hamuru yapmasını istedi.
Daha sonra, 15 ekmek ustası yaptıkları mayalı ekmek hamuruyla Saint Vith’e davet edildi. Burada ustaların elleri hoşça yıkanarak arınıldı. Her bir ustanın elinden bakteri misali alındı.
Burada tüm ustalara yeniden aynı un verildi ve uzun zamandır beklettikleri hamurdan ekmek yapmaları istendi. Aynı ekmeği yaptıklarından emin olmak için her ustaya aynı ekmek tarifi verildi. Akşama bir tadım aktifliği düzenlendi.
Ustaların her biri birbirinden çok değişik bir lezzetler ortaya koydu. 15 ekmeğin bazısı ekşi, bazısı kremalı gibi bazısı da meyvemsi kokuyordu!
15 ekmek ustasının elinden alınan bakteriler ve mayalardan alınan misaller Colarado Üniversitesi’ne gönderildi.
Her ekşi mayanın içeriğindeki bakteri-maya cinsleri, hamuru yoğuran ustanın ellerindekilerle bire bir örtüşüyordu.
Ustaların elinde olan bakteriler, hamura geçerek her ekmeğin değişik bir lezzette oluşmasını sağlamıştı. Bu deney bize gösteriyor ki; el lezzeti sınan kavram gerçekten var. Başka Bir Deyişle, bir yemekte herkesin değişik bir lezzet tutmasının nedeni tamamen şahsın elinde olan bakterilerle alakalı.
Kaynak: TED Ideas